Η ρώσικη ρουλέτα των πέναλτι δεν αποδείχθηκε γούρικη για τους Ιάπωνες. Το συγκρότημα του Χατζίμε Μοριγιάσου έχασε το εισιτήριο για την πρόκριση στα προημιτελικά της διοργάνωσης από την Κροατία, ωστόσο πρόλαβε να γράψει τη δική της ιστορία.
Εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων. Η επική πρόκριση στους Ομίλους, οι ανατροπές κόντρα σε Γερμανία και Ισπανία, το γρήγορο ποδόσφαιρο και ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός που μας έκανε να αισθανθούμε άσχημα για τις δικές μας παθογένειες.
Οι Ιάπωνες που ταξίδεψαν μέχρι το Κατάρ έκαναν αυτό που στα μάτια μας φαντάζει εξωφρενικό. Μετά το τέλος κάθε αναμέτρησης, καθάριζαν τις εξέδρες από τα σκουπίδια και οι παίκτες τους μιμήθηκαν στα αποδυτήρια.
Και όλα ξεκινούν από την εκπαίδευση τους. Μέχρι τριών χρονών τα παιδιά εκπαιδεύονται στην εκμάθηση καλών τρόπων συμπεριφοράς. Μαθαίνουν να είναι ευγενικά με τους ανθρώπους και τα ζώα. Να είναι γενναιόδωρα, συμπονετικά και γεμάτα κατανόηση. Στα σχολεία δεν προσλαμβάνουν καθαριστές.
Τα παιδιά μαθαίνουν να καθαρίζουν τα σχολεία μόνα τους. Οι αίθουσες, οι τουαλέτες, το κυλικείο, όλα είναι ευθύνη των μαθητών. Έτσι μαθαίνουν να συνεργάζονται και να σέβονται τον κόπο του άλλου.
Αυτή η καλλιέργεια χρόνων έρχεται να φέρει αυτή την παιδεία στα γήπεδα του Κατάρ. Έχουμε αναλογιστεί ποτέ τι θα γινόταν στην Ελλάδα, αν κάποιοι έλεγαν στα παιδιά να μπουν σε αυτή τη διαδικασία; Ρητορικό το ερώτημα.
Επιστρέφοντας στην αναμέτρηση της Δευτέρας και στο αντίο της Ιαπωνίας από το Μουντιάλ του Κατάρ, ο προπονητής της εθνικής έκανε μια βαθιά υπόκλιση τους φιλάθλους που βρέθηκαν στο γήπεδο ώστε να στηρίξουν την χώρα τους.
Έπειτα, μπήκε στα αποδυτήρια, έδωσε μια στοργική και πατρική αγκαλιά στον Καορού Μιτόκα σε μια προσπάθεια να τον παρηγορήσει. Οι εικόνες έγιναν viral και είναι μία ακόμη επιβεβαίωση πως το ποδόσφαιρο είναι κάτι περισσότερο από ένα άθλημα.
